Jam en Argentinio komencas vendigxi "Ebria mi estis, sed mi cxio memoras", kie li parolas pri la bolivian bagatelajn kvartalojn.Victor Hugo Viscarra skribis pri kio li bone konis: la malvarmeco de la urbo, la malmultekosta trinkajxo, sxteleco, drogemeco kaj bagateleco. "Oni povas diri ke mi damnas mia ekzisto. Cxiu tago, kiam mi komencas ege bone dormi, ¡zaz!, iu kun piedbatoj memorigxas al mi ke mi devas vekigxi kaj sekvi marsxanta sen havi kie iri. Cxar por la malricxuloj kiel mi, ne ekzistas la rajto de dormi nia laceco sur la "Tumusla" strato(Kona merkato de la urbo)", skribis Viscarra en "Postmortajxo avizoj" (2005), sia 5-a rakonta libro.
Sia unua libro, ke solvis lin de anonimeco, estis "Coba", sekreta ligveco de bolivia bagateluloj(1981). Rakontoj de Victor Hugo (1996), Alkoholo kaj aliaj trinkajxoj, Ebria mi estis, sed mi cxio memoras (2003), la antauxe montrita Postmortajxo avizoj (2005) kaj ne grava "Ch'aqui" (kutima nomo de la malfarteco post la trinkado)(2008). Cxiuj estas libroj en kie li sxovigxas tra la kroniko, sia propra biografia rakonto kaj kurtaj fabeloj, kiel neniam antauxe faris.
En sia las
ta intervjuo por Cxilia jxurnalo, Viscarra esplikis ke "simple mi volas atingi skribi pri homoj, kiuj tiel, havas rajton al siajn virtojn kaj malvirtojn. Cxar ili estas homoj kiuj cxiuj detruas. Kaj mi, kiel mi estas la kuragxa princo, mi volas resti kun ili kaj defendi ilin. Mi ne havas monon, mi logxas en la stratoj. Mi estas malricxa preskaux morta por la malsateco. Do, kio pli bona realeco por skibi?". La malsameco de sia skribajxo estas en la rakonto de sia propra vivo kiel bagatelulo kaj ne kiel aliaj verkistoj faras, eniri kaj eliri de la etoso. La cikatroj de sia korpo estas parto de siaj rakontoj, de siaj travivadoj en la bolivia stratoj.Viscarra elektis vivi en la stratoj ekde pli ol 3 jardekoj. La samaj stratoj kie li havis nenion por perdi, kie marsxandi dum la nokto kun sia jako kaj sia trinkujo kun alkoholo estis konstruanta sia universo. Sole kelkaj folioj en siaj jakposxoj gravumis tiujn noktajn marsxajxojn. Kiam gxi pezis multe, li lasis gxin forgesitaj en ajna diskoteka angulo aux kune al ajna placa segxo. "Li ne bezonis fizika spaco", esplikis persona amiko de la verkisto.
La rakontoj de aliaj verkistoj de Bolivio, kiel Jaima Saenz kaj Adolfo Cárdenas, estas vere rilataj kun Viscarra. Urbaj rakontoj, membiografioj, kie la acida humoro kaj ironiao rakontas pri la timaj altebenajxaj bagateluloj, kiam alvenas al la granda La Paz urbo.
Viscarra mortis preskaux kiam li estis 50 jaragxa, en majo de 2006.
